BEST 17 Ever!

kahapon ng umaga, napagusapan namin ni mebs na tatawag siya. napasok un kasi nga sabi ko nakapagmiscall ako sa kanya. direct call un ah, wala echos. so sabi niya, TRY niya. gaya nga nung nasa unang blog, akala ko wala lang sa akin kung tatawag siya o hindi. aba, kinilig ako ah :D

ganito, naka isang missed call na pala siya. usapan kasi eh mga 930. ang kaso, 920 tulog na ako. buti na lang sinunod ko ung instinct ko na hawakan ko ung phone. kahit paano kasi eh umaasa nga ako na tatawag nga siya. aba. buti na lang talaga at naalimpungatan ako. aun, nasagot ko tawag niya :DD

nung una nga akala ko kung sino. pero nakita ko ung "FiREFLY" at picture niya eh. di ba lumalabas ung pag may natawag sayo? so aun na nga. mula sa bagong gising eh nagising na nga ako ng tuluyan. grabe. NAMISSSSSSSSS ko ung ganun usapan. as usual, kulitan na naman kami. yabangan, kwentuhan. tapos, gaya ng dati, pinakanta ko siya. ung COLLiDE. yiheeee. wala naman siyang magagawa kung hindi ang kumanta lang eh. hihiih. kumanta din naman ako sa kanya. tatlo ata. wala eh. siya lang kinakantahan ko. alam ko kasi na hindi niya ako
pagtatawanan. ganun din naman sa kanya. seryoso akong nakinig kahapon eh. kinikilig eh. natutuwa kasi kausap ko ulit siya. :DD

nakakatawa nga eh, pinaguusapan namin kung paano na ung bill. pareho daw kaming dapat pagalitan para FAiR. ang galing namin nu? hihihi. haaay. sulit ung 1 hour and 34 minutes namin na pag-uusap. un nga lang, bitin. :((

hayayayya. MISSSSSSSSS ko na talaga sya. tagal pa ng uwi niya eh. pero oki lang. maghihintay ako :D natutuwa talaga ako dun sa tawag na un. dun mu mapapatunayan na walang nagbago sa inyo. well, sa amin, tingin ko naman eh wala. physically oo, pero ung pakikitungo. ganun pa din. may onting problema nga lang na untiunti namin inaayos. ika nga, SLOWLY but SURELY :P

haaaaaay. miss ko na talaga mebs. pero oki lang, at least, nakausap ko siya nga mataaaaaaaaaaaaaaaaaagal :) masaya na ako dun. kahit di kami nagbatian kahapon, alam ko na na alam na niya :P

another broken promise.

okay. today is 17. our thirty-first month anniversary. great. i'm not happy though. it is an ordinary day for me. why? technically, i'm single. and monthsaries are not celebrated when you and your loved one is not in good terms. but it is way different from my situation right now. a couple of weeks ago, kevin and i broke up. out of the blue, he stopped leaving messages, both in FS and YM. i'm asking him what's wrong but he is not responding. then one day, i decided to call it off. you know the scene here. guy disagreed and girl insisted. well. it's hard though. i did it ONLINE. aha. he's not here. he's in LONDON. we thought we could survive that LDR thingy but we didn't. but hey, enough of the story. after long talk. we decided to call it off for the mean time. he said that he'll wait and i said that i'll be mean to him. i said that it will not be the same and he sadi that it's ok. but now. his reaction are way too far from what he had said. he is not speaking to me again. come on. another broken promise. damn it.